Γιάννης.Χ.Πώς προκύπτει οτι με το σύστημα σου θα αφαιρεθεί οπλισμός πλακών ,υποστυλωμάτων και δοκών
δηλαδή?
seismic

Αυτό δεν γίνεται και σήμερα όταν εφαρμόζουμε προένταση. Για τους γνωστούς λόγους της προέντασης, τοποθετείται μόνο ο απαραίτητος γραμμικός οπλισμός. Θα αφαιρεθεί μόνο από τα υποστυλώματα. Ακόμα θα έχουμε μεγαλύτερη ενεργή διατομή στο υποστύλωμα, και μικρότερη ρηγμάτωση, λόγο προέντασης. Φυσικά η αφαίρεση οπλισμού θα είναι μόνο από το υποστύλωμα.

Γιάννης.Χ.Ποια είναι η μέθοδος μας η οποία είναι πιο ακριβή απο την δική σου?

seismic
η μέθοδός σας είναι πιο ακριβή από τα προκατασκευασμένα, διότι αυτά είναι βιομηχανοποιημένα σε γραμμή παραγωγής, οπότε και πιο οικονομικά, κατά 50%
Δεν αντέχουν όμως την ταλάντωση.
Με την μέθοδό μου θα αντέχουν την ταλάντωση.
Οπότε όλοι θα αγοράζουν προκάτ πολυκατοικίες, και δεν θα κτίζουν με τον συμβατικό τρόπο, γιατί για πιο λόγο να πληρώσουν την συμβατική κατοικία 50% πιο ακριβά?

Γιάννης.Χ.
Πόσα σιδερα πιά θα αποφύγουμε ώστε να ισοσκελίσουμε την διαφορά αξίας με την κατασκευή σου?

seismic
το 80% περίπου από τον χάλυβα των υποστυλωμάτων.

Γιάννης.Χ.Τι σχέση έχει η συνάφεια με την εξήγηση που δίνεις εσύ για την συνάφεια?
Παράδειγμα
seismic
. Λόγω του ότι στον προτεταμένο στατικό φορέα δεν υπάρχουν διαφράγματα, αυτό του δίνει την δυνατότητα να αντιδρά σαν ένα δομικό άκαμπτο στοιχείο και αυτή του η ιδιότητα το καθιστά ικανό στο να ελέγχει την παραμόρφωση της καμπυλότητας του πλάστιμου στατικού φορέα, και να την διορθώνει καθ όλο το μήκος της πριν αστοχήσει.
Η παραμόρφωση στον κάθετο άξονα του πλάστιμου πολυόροφου φορέα οφείλεται στην διαφορά φάσης των καθ ύψος πλακών που τείνουν να του δώσουν το σχήμα S
Η συνεργασία μεταξύ σκυροδέματος και χάλυβα σε μια κατασκευή από Ο.Σ. επιτυγχάνεται με τη συνάφεια.
Με τον όρο συνάφεια ορίζεται η συνδυασμένη δράση των μηχανισμών που παρεμποδίζουν τη σχετική ολίσθηση μεταξύ των ράβδων του οπλισμού και του σκυροδέματος που τις περιβάλλει.

Οι επιμέρους μηχανισμοί της συνάφειας είναι η πρόσφυση, η τριβή και, για την περίπτωση ράβδων χάλυβα με νευρώσεις, η αντίσταση του σκυροδέματος το οποίο εγκλωβίζεται μεταξύ των νευρώσεων.

Η συνδυασμένη δράση των μηχανισμών αυτών θεωρείται ισοδύναμη με την ανάπτυξη διατμητικών τάσεων στη διεπιφάνεια επαφής σκυροδέματος και χάλυβα.

Όταν οι τάσεις αυτές φθάσουν στην οριακή τιμή τους επέρχεται καταστροφή της συνάφειας με τη μορφή διάρρηξης του σκυροδέματος κατά μήκος των ράβδων και αποκόλλησης των ράβδων χάλυβα.

1) Το ερώτημα είναι αν η συνάφεια μεταξύ χάλυβα και Ο.Σ είναι μικρότερη από την εφελκυστική ικανότητα του χάλυβα, τότε δεν καταλαβαίνω τι νόημα έχει ο επιπλέον οπλισμός ( για την παραλαβή μεγαλύτερων εφελκυστικών τάσεων ) πέραν της αντοχής της συνάφειας μεταξύ χάλυβα και Ο.Σ.

Βέβαια η μείωση των τάσεων επιτυγχάνεται με αύξηση της επικάλυψης και μείωση της διαμέτρου των ράβδων του οπλισμού.

Η αύξηση της οριακής τιμής τους επιτυγχάνεται με αύξηση της αντοχής του σκυροδέματος.

Η παρουσία εγκάρσιου οπλισμού (συνδετήρων) δρα ευνοϊκά περιορίζοντας το άνοιγμα των αναπτυσσόμενων ρωγμών στη επιφάνεια οπλισμού και σκυροδέματος.

2) Ερώτημα...καλά όλα αυτά αλλά, πως αντιμετωπίζουμε την διαφορετικότητα της πλαστιμότητας του σκυροδέματος και του χάλυβα πάνω στην ακτίνα καμπυλότητας του υποστυλώματος?

Κατά την ταλάντωση του φέροντα τα υποστυλώματα εμφανίζουν μία καμπύλη η οποία τείνει να μεγαλώσει από την μία πλευρά τους αξιώνοντας από το σκυρόδεμα επικάλυψης να είναι πιο πλάστιμο και από τον χάλυβα που περιβάλει.

Αφού ξέρουμε ότι η πλαστιμότητα του Ο.Σ είναι κατά πολύ μικρότερη της πλαστιμότητας του χάλυβα, αυτό δεν είναι μεγάλο πρόβλημα συμβάλλοντας στην αστοχία?

Για εμένα είναι μεγάλο πρόβλημα για τρεις βασικούς λόγους.

α) διότι το σκυρόδεμα αδυνατεί να είναι τόσο ελαστικό ώστε να επιμηκυνθεί όσο απαιτεί η ακτίνα καμπυλότητας, και αφετέρου

β) η συνάφεια καταστρέφεται διότι δημιουργούνται μεγάλες διατμητικές τάσεις μεταξύ χάλυβα και σκυροδέματος λόγο
διαφορετικής ακτίνας καμπυλότητας που έχουν αυτά τα υλικά λόγο της θέσεως που κατέχουν στο υποστύλωμα.

και γ) Αν ένα υλικό είναι πλάστιμο όπως είναι ο χάλυβας, και το άλλο υλικό είναι μη πλάστιμο όπως είναι το σκυρόδεμα,...πιστεύω ότι αυτή η σχέση δημιουργεί μεγάλες ακτινωτές διατμητικές τάσεις στην διεπιφάνεια των δύο υλικών, καταστρέφοντας την σινάφια

Τελικά η πλαστιμότητα δεν είναι τόσο πλάστιμη σε υλικά διαφορετικής ολκιμότητας

Ξέρουμε ότι σε έναν φορέα εάν αρχίσει το φαινόμενο του λυγισμού, ο οπλισμός τείνει να επιμηκυνθεί, για να ακολουθήσει τον λυγισμό του κάθετου στοιχείου.

Επειδή όμως ο χάλυβας υπόκεινται σε μεγάλες εφελκυστικές τάσεις, αντιδρά μέσο της συνάφειας στην παραμόρφωση που του επιβάλουν τα εξωτερικά φορτία του σεισμού.
Για την καλύτερη συνάφεια σκυροδέματος χάλυβα απαιτείτε ο γραμμικός οπλισμός των κάθετων στοιχείων να είναι μικρής διατομής ( περισσότερες βέργες χάλυβα στα ίδια σχεδιαζόμενα κιλά οπλισμού )
Σε συνδυασμό με τον πυκνό εγκάρσιο οπλισμό ( τσέρκια ) να εγκλωβίζουν το περισφιγμένο σκυρόδεμα ώστε όταν αυτό αστοχήσει να διατηρεί τα κομμάτια του σκυροδέματος στον χαλύβδινο κλωβό για την αποφυγή της κατάρρευσης του δομικού έργου.
Πως δημιουργείται ο μηχανισμός ορόφου και πως τον σταματάει η εφεύρεση?
Αν πάρουμε ένα κερί και το σπάσουμε με τα χέρια μας στο κέντρο, ( εκεί που το σπάμε με το χέρι μας είναι η κρίσιμη περιοχή ) θα παρατηρήσουμε ότι την στιγμή που αστοχεί στο φιτίλι ενεργούν τάσεις εφελκυσμού, και στο κερί τάσεις θλίψης.
Αυτές οι τάσεις εφελκυσμού δεν εφαρμόζονται τυχαία, αλλά έχουν ένα αίτιο, και αυτό είναι η παραμόρφωση της καμπύλης του η οποία αστοχεί πάντα στην κρίσιμη περιοχή.
Ας εξετάσουμε τον εφελκυσμό και την κρίσιμη περιοχή.
Η κρίσιμη περιοχή διαχωρίζει τις τάσεις εφελκυσμού καθ ύψος στα υποστυλώματα σε δύο μέρη.
Δηλαδή το φυτίλι εφελκύεται από το κάτω μέρος του κεριού προς την κρίσιμη περιοχή, και από το άνω άκρο του κεριού προς την κρίσιμη περιοχή.
Αν σπάσουμε το κερί στο κέντρο, τότε η σινάφια του άνω μέρους με την σινάφια του κάτω μέρους του κεριού έχουν την ίδια δυναμική αντίδραση και ισορροπούν.
Θα δούμε να αστοχεί το κερί, χωρίς να καταστρέφεται η συνάφεια του φυτιλιού και του κεριού

Αν σπάσουμε όμως το κερί στα άκρα του, δεν θα συμβεί το ίδιο.
Η διεπιφάνεια των δύο υλικών είναι μικρότερη στα άκρα, οπότε μικρότερη είναι και η αντίδραση που φέρνουν προς τον εφελκυσμό του φυτιλιού, από ότι είναι η αντίδραση του άλλου μέρους.
Το αποτέλεσμα είναι το φυτίλι στα άκρα του κεριού να χάνει την συνάφειά του και να τραβιέται έξω από το κερί.
Το ίδιο φαινόμενο παρατηρείται στα υποστυλώματα του ισογείου.
Βλέπουμε πάντα όταν τα υποστυλώματα αστοχούν, τον χάλυβα τραβηγμένο έξω από το σκυρόδεμα, σε σχήμα καμπύλης, ποτέ όμως κομμένο.
Η προένταση που εφαρμόζει ο μηχανισμός της ευρεσιτεχνίας δεν παρουσιάζει το αναφερθέν πρόβλημα της συνάφειας, διότι απλά δεν υφίσταται συνάφεια μεταξύ σκυροδέματος και τένοντα, διότι περνά ελεύθερος μέσα από το σκυρόδεμα.
Οι πακτώσεις του τένοντα εφαρμόζονται στα δύο άκρα του μηχανισμού, έξω από το σκυρόδεμα.
Η παραμόρφωση της κολόνας επιβάλει παραμόρφωση του τένοντα που την διαπερνά.
Ο τένοντας μεταφέρει την τάση παραμόρφωσης που δέχεται από της παραμόρφωση της κολόνας στα άκρα της υπό μορφή θλίψης, και όχι υπό μορφή συνδυασμένης δράσεις των μηχανισμών που παρεμποδίζουν την σχετική ολίσθηση
με την ανάπτυξη περιμετρικών διατμητικών τάσεων στην διεπιφάνεια επαφής σκυροδέματος χάλυβα, όπως συμβαίνει με τον αδρανή γραμμικό οπλισμό.
Αυτός ο μηχανισμός της προέντασης δεν έχει το πρόβλημα της διαφοράς δυναμικού στην κρίσιμη περιοχή, όπως εμφανίζετε στον αδρανή γραμμικό οπλισμό.